2012 zou voor mij het jaar worden wat qua lopen volledig in het teken zou staan van mijn 1ste 42,195 m: De Marathon van Zwolle.
In september 2011 direct voor ingeschreven, om hem over ongeveer een jaar pas te hoeven lopen.
De resterende maanden van het jaar met gemak de duurloopjes opvoeren, door de week rond de 8 a 10 km met wat intervalwerk, en eigenlijk elk weekend een 20+ wegtikken, het kon niet op.
In januari ging dat dus vanaf week 1 al fout met de rechter achillespees die halverwege een 26 km loop aangaf:
“doe ff normaal man”… duidelijk een gevalletje overbelasting.
Op 15 januari heb ik nog meegedaan met de parcoursverkenning van de laatste 10km van de Zwolse Marathon, maar dat was, los van de gezelligheid, achteraf gezien niet zo’n best idee.
Al rond googelend kwam ik er al snel achter dat je deze blessure niet te licht moest opvatten, dus; rust, rekken, beetje fietsen, rekken, rust, beetje fietsen, rekken… maar lopen ho maar.
Het kon toch niet zo zijn dat deze blessure mijn 1e marathon zou dwarsbomen.
Bij Run2day in Zwolle advies gevraagd en na enkele videoanalyses andere inlegzooltjes op proef meegekregen.
Ik liep al een poosje op de Saucony 7 en vervolgens de 8, dit zijn neutrale schoenen maar vanwege wat ongelijke pronatie toch enkele zooltjes erin geplaatst ter compensatie, dit was eigenlijk altijd goed bevallen.
Het idee was om naast deze nieuwe vlakkere zooltjes mijn looptechniek wat te veranderen, door meer op de midden/voorvoet te gaan landen, de achillespezen en kuiten te versterken en met bijkomend voordeel minder belasting op de knieën te geven.
Dat je niet zomaar even van looptechniek verandert begreep ik natuurlijk wel, zoiets dien je zeer geleidelijk uit te bouwen.
Op 21 april stond de 10 mijl van Zwolle-Zuid op het programma, had me in januari toch nog ingeschreven, en ik besloot om deze maar als test te zien en vooral niets overbelasten.
Eigenlijk ging dit redelijk goed, kwam zonder problemen de finish over in 1:24:58, hooguit voelde de achilles wat stijf.
Omdat de marathon nog een paar maanden verderop lag, en de klachten wat afnamen scheen er weer wat licht aan de loophorizon.
Het volgende evenement was de halve Marathon van Zwolle op 09 juni, een prachtige loop van 3 rondjes dwars door de Zwolse binnenstad.
Ik had dit jaar nog geen 21km gelopen vanwege de blessure, dus dit was wel even spannend.
Ook hier wilde ik niets forceren maar vooral genieten, niks PR, heel blijven, en lachend over de finish in 1:52:20, achilles blij, ik blij.
In de weken die volgden konden de duurlopen geleidelijk wat worden opgevoerd.
In juli nog meegelopen met de parcoursverkenning van de Zwolse Marathon, ook hier liep ik niet verder dan 23 km, de resterende 7 liet ik maar aan de rest van de groep over, m’n eigen schema aanhouden stond voorop.
De Saucony’s 8 begonnen inmiddels toch wat slijtageplekken te vertonen dus het werd tijd voor een nieuw setje.
De opvolger van deze was natuurlijk no. 9, en deze schoen heeft een andere offset dan de voorgaande versies. (van 12 naar 8 mm heel-to-toe)
Dit sluit helemaal aan bij de ‘trend’ in het loperswereldje om van haklanding naar meer voorvoetlanding te gaan.
In het begin moest ik wel aan deze schoen wennen, hij voelde gelijk oké, maar op de langere afstanden was hij wat minder stabiel.
Op vakantie in de Pyreneeën heb ik deze maar meegenomen om ze eens goed in te lopen, mocht ik de marathon er op willen volbrengen.
Ik heb daar redelijk in de bergen kunnen trainen in een schitterende omgeving.
Mooie rustige tempo’s, met af en toe een intervalletje
We zaten in een huisje aan lac de Génos bij Loudenvielle, waarbij 1 rondje om dit meer 2,5 km meet.
[photonav url=’https://marceldegroot.eu/wp-content/uploads/2012/12/IMG_1797_edit.jpg’ mode=’move’ popup=’none’ animate=’1′ container_width=’576′ container_height=’325′]
panoramafoto (F5 refresh or move)
’s Morgens al rennend even een baguette halen in het dorp verderop, en aansluitend een paar rondjes om het meer.
Dit bleek een populaire plek om te hardlopen, want mooi vlak rond het meer, ik liep daar nooit alleen wat veel gegroet onderweg opleverde, hardlopers begrijpen elkaar.
Weer thuis in de aanloop naar 30 september heb ik de 9 wat afgewisseld met de 8, en omdat ik de 8 toch wat stabieler vond, besloot ik om de 42 km toch maar op deze te lopen, later bleek dit een prima keuze.
Met nog een paar weken te gaan tot de marathon de duurlopen op 36,5 km gebracht, en de laatste 2 weken afbouwen en weinig gelopen.
In de week voor de marathon de zenuwen aardig in bedwang kunnen houden en op zondag de 30e september viel dan het langverwachte startschot.
De Marathon.
Het werd een rollercoaster van bijna 4,5 uur, met flink wat tegenwind rondom de Ijssel.
Ik heb de hele afstand geconcentreerd en gefocust gelopen, me bewust van elke meter, en ik denk dat ik nu nog bijna elke km kan navertellen, 1 van m’n mooiste ervaringen ooit!
De endorfines deden hun werk, en met name de laatste 10km liep ik een euforische roes, een runner’s high.
De dagen erna, eigenlijk geen overdreven pijntjes, behoudens de normale spierpijn, hooguit een knie die wat onwillig was bij het fietsen, maar dat was snel weer over.
Ook de achillespees heeft het prima gehouden.
Vanaf begin oktober is de frequentie van het lopen wat afgenomen, ik wilde toch maar optimaal herstellen, voordat ik weer in het oude ritme zou gaan lopen.
Er stonden nog 2 wedstrijdjes op het programma; op 20 oktober de Stadshagenrun en op 10 november de Zandenplasloop, beiden 10 km, waarbij de laatste een test was of mijn tempo ook wat omhoog zou kunnen.
Dit viel een beetje tegen, het duurvermogen is er wel, maar er ligt genoeg huiswerk om de snelheid nog wat op te voeren.
Prioriteit blijft blessurevrij lopen, en vooral te genieten van het kunnen hardlopen.
Voor 2013 zijn de plannen nog niet ver uitgewerkt, in ieder geval staat de 2e editie van de Zwolse Marathon op het programma op 06 oktober.
Waarschijnlijk nog een marathon in de 1e helft van het jaar, er valt in ieder geval genoeg te kiezen.
Dit was een mooi loopjaar, op naar volgend jaar.
Een goed 2013.
Next!
1 reactie
Hardlopen en daarbij fit en gezond blijven is een mooi doel voor 2013!
Mooi om je weg naar je 1e marathon te lezen. Getuigt toch van het nodige karakter! Knappe prestatie om door te zetten ondanks blessuredreiging.