2013, het jaar van de PR’s
In januari start je met je goede voornemens, denk je na over je zomervakantie, ga je alles nog beter doen op je werk, en… als hardloper pak je de hardloopagenda erbij en maak je enthousiast je wedstrijd schema en stel je je doelen voor het komende jaar. Traditioneel sluit je het voorgaande jaar af met het melden van je gelopen kilometertjes, die smijt je vervolgens op je social media, want “oehh en aahh”, en beloof je je volgers op twitter of facebook deze vet te overtreffen, want doelen!
2012 was al een goed loopjaar. Ik liep mijn eerste marathon, en… dat had ik daarvoor al besloten, daarvan zouden er nog veuul volgen. Wat een mooie ervaring. Natuurlijk zou ik begin 2013 die Midwinter in Apeldoorn even doen, prachtig, mooie aanloop voor Rotterdam en, of…
Ook zou ik mijn techniek even aanscherpen en begon het stampen op de hak in te wisselen voor de mid- voorvoetlanding. En hé, wel rustig en langzaam uitbreiden hè, want veel blessures kondigen zich niet geleidelijk aan, maar staan plots voor je neus en wegsturen is dan te laat.
donkere wolken, doorlopen of…
Murphy’s Law.
Blessures. Het woord is weer gevallen, en natuurlijk hangt daar ook een tag aan, want die blessures horen nu eenmaal bij het spelletje. Ik heb er het afgelopen jaar al genoeg over geschreven dus daar maak ik me nu niet weer schuldig aan, maar het e.e.a. resulteerde wel in een aantal onbedoelde PR’s:
- Het afzeggen van 3 voor-ingeschreven wedstrijden: De 10 mijl van Zwolle zuid, de Station loop Ommen-Dalfsen, en de Marathon Zwolle. Een soort sponsorloopjes maar dan anders.
- De halve marathon Zwolle in 2:00:15; zo langzaam had ik die 21k nog niet gelopen, dus PR.
- Het aantal gelopen km’s in een jaar; ver achter op het geplande: 866 km.
- En ik weet niet hoeveel onbedoeld afgebroken hardlooprondjes vanwege opkomende of niet weggaande auw in de poten. Wandelend naar huis, in je strakke legging, met je blitse schoenen en gevulde runningbelt… dat ziet er niet uit, dat hoort niet, tenzij je met Evy in je oordoppen loopt en af en toe behoort te wandelen, maar als redelijk gevorderde loper wil je dat alleen de laatste paar meter naar huis, of anders is het gewoon mis.
De Cortana’s.
Man, wat liepen ze lekker. Op vakantie op Madeira, tijdens de Fish Potato Run en die ene test-run van 30k. Maar wat geven ze me nu snoeihard door dat die loopstijl zich niet zomaar even laat aanpassen, en 8mm verschil in hardloopland misschien iets te veel is in 1 jaar. Van 12 mm offset (Saucony Triumph 8 tijdens de Marathon Zwolle) naar 4mm bij de Cortana’s leek de eerste 500k prima te werken; ik blij, tempo’s gingen omhoog, maar toen kwamen de signalen…
Saucony Cortana 2
Kuit. Ahh… beetje spierpijn, snappen we, wat extra belasting vanwege die lagere offset, niet piepen, doorlopen! Gevolg; een week strompelen. Voorvoet, huh?… niet verwacht… voorvoetlanding geeft meer mid-voorvoetbelasting, gevolg; gevoelloze tenen door zenuwbeklemming en 3 weken rust. Knie; na 3 weken een rustige testrun van 4 km en vanuit het niets pijn aan binnenzijde knie. WTF? Pees? Band? Overbelasting? Waarvan dan? van 3 weken niets doen? Uitzitten maar weer…
Ook op twitter nam ik wat rust, even wat afstand nemen van enthousiaste verhalen over hardlopen, maar wel jammer dat je daardoor enkele mooie resultaten mist van bevriende hardlopers. Sorry.
Klokloop Heerde
He zeikerd, is er dan niets positiefs te melden op hardloopgebied, hoor ik u denken.
Tuurlijk; een onverwacht PR op de 5 en 10 km bij de Stadshagenrun, de gezellig drukke Berkum loop voor het eerst meegedaan, een mooi vlak gelopen Fish Potato Run, een pittig maar prachtig rondje tijdens de Klokloop in Heerde, een klein maar rap ommetje door de regen in Berlijn, en ondanks de shinsplint toch de halve van Zwolle meelopen, wat ondanks die mindere tijd al een feest op zich is.
proost! op een goed 2014!
2013 sluiten we snel af, vooruitkijken.
‘Een nieuw jaar, een nieuw begin’ lees ik op de voorzijde van de nieuwe Runnersworld. Prima, maar dan graag op het parcours i.p.v. er langs.
Loop ze, en tot ziens in 2014.