Better Safe than Sorry

Eindejaars 2014.

Eindejaars -borrel, -collecte, -actie, -gesprek, -uitkering, -premie, -loop en -blog. Van alles wat, vul maar in. Het einde is nabij, op naar een volgend jaar.

Eindejaars-Keuzemomentjes en Eindejaars-Stress over zorg, opstal, inboedel, reis, wa, ao en rb -verzekering. Alles kan goedkoper en alles moet of is beter, veiliger, collectiever, duurzamer maar vooral en met name voordeliger en winstgevender voor de aanbieders. Afdekken die risico’s! Verzekeren voor het Onzekere, met z’n allen trappen we er jaarlijks weer collectief in. Goed inpeperen met reclame en we volgen als bange schaapjes of zijn trouwe ‘slapers’.

En ik doe gewoon mee.  Better Safe than Sorry, want je weet maar nooit. Toch? Wat doe jij? Overstappen? Ik hoorde laatst nog… je zal toch maar…

2014-11-02 15km (3)

Net zoals met sport. Of juist niet. Ook hier ben ik nog niet over uit. Een annuleringsverzekering voor hardloopwedstrijden. Dat zou handig zijn. Waar kan ik tekenen? Inschrijven voor dat ene loopje over een paar maanden en dan een week van te voren een blessure oplopen. Voorlopig niet meer. Toedeledokie. Inschrijven op de dag zelf voor een eurootje of 2 extra, prima en anders maar niet. Die kilometers loop ik toch wel. Daar is geen druk van een wedstrijdje voor nodig. En met evenzoveel plezier, gewoon in m’n eentje want dat doe ik uiteindelijk toch het liefst. Soms even bijbabbelen met een loopmaatje, retegezellig, maar verder helemaal Remi. Runner’s High kan je niet delen. En die High is de reden dat ik loop. Daar kom ik steeds meer achter. Maar daar heb je dan wel genoeg kilometers voor nodig.

En over de hoeveelheid kilometers dit jaar van mij geen stoere verhalen, niet vermeldenswaardig en vooral onbelangrijk want liever Quality over Quantity: Een mooie vakantie in mei op Kreta met waardevolle kilometers zonder problemen en een prima opbouw voor de halve van Zwolle, welke ondanks de protesterende achilles kon worden uitgelopen. Een voorzichtige terugkeer naar die zo gemiste Runner’s High en een nog mooiere vakantie op Tenerife waar ik onder de palmbomen tientallen kilometers langs de oceaan liep, en in de middag in diezelfde oceaan op ’n andere manier gecontroleerd adem diende te halen.

Die vooringeschreven Berkumloop werd helaas geskipt vanwege een overijverige hoestprikkel met bijbehorend hysterisch gehoest, maar de Veluwemeerrun en Stadshagenrun in september gingen lekker, zij het met een krachtige waarschuwing vooraf; Doe. Een. Warming. Up! Verder in november de prachtige Zandenplasloop die ik als m’n mooiste loop van dit jaar kan bestempelen, het gevoel van back on track met maar een paar tellen boven m’n PR.

Vanaf halverwege november geven de benen weer voorzichtig toestemming voor een wekelijkse halve marathon en heb ik me laten verleiden om met Herzog compressietubes te lopen. De eerste ervaringen zijn positief, minder vermoeide kuiten, al moet ik ze nog wel wat langer testen voor een definitief oordeel. En ondanks een grondige hekel aan fietsen ben ik voor de noodzakelijke afwisseling ook maar overstag gegaan door een flitsend snelle Trek aan te schaffen, want van een beetje crosstraining is nog nooit iemand slechter geworden. Wie weet, duik ik ooit nog eens de plomp in voor een combinatie van de drie.

En zo was daar zondag dan die ingeschreven Eindejaarsloop Zwolle. En dus maar weer afgemeld. De kuiten vonden het wel weer even genoeg zo deze week. Een pittige vuurdoop op de fiets van 33 km met windkracht 7 en een stevige interval op donderdag bleken achteraf toch weer teveel van het goede. Jammer, maar een paar dagen extra rust en wat oliebollen waren voldoende om vandaag het jaar af te sluiten met een goede 20 km.MZ_2013_mrcldgrt

ToDo-list 2015: Eigenlijk gaat het gewoon heel goed. Als de huidige vorm een blijvertje is en de blessures op afstand blijven moet er maar weer eens een marathon worden gelopen. 12 april staat in de agenda, en over 1 dag moet ik dan €75 betalen. Vind ik veel geld. Misschien wordt het ook wel een andere, minder deelnemers, maar met dezelfde afstand, of een met een deelnemersveld waarbij ik de route gaandeweg zelf bepaal en als winnaar over de finish kom. Dat zou wat zijn. En als ik op tijd naar huis bel heb ik ook nog een mooie finishfoto. Die onofficiële registratie van een prachtige sub-tijd moet u dan maar van me aannemen.

2015:  ’t Wordt een goed loopjaar!

 

 

 

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://marceldegroot.eu/better-safe-then-sorry/