Marathon Zwolle
Zondag 30 september 2012, M-day.
Zondag 30 september 2012, dan zou en moest het gebeuren, mijn 1e Marathon.
Dik 42 km in 1 lange ronde, met de start en finish in het Ijsseldeltastadion van Zwolle.
Op Twitter kwam in de zomer van 2011 het gerucht dat er, na het stoppen van de ZuiderzeeMarathon, plannen waren voor een nieuw te organiseren Marathon in Zwolle.
Uiteindelijk werd bekent gemaakt dat op 11-11-2011 om 11:00 uur de inschrijving zou starten.
Voor mij kraakhelder; direct inschrijven, een paar minuten later lag de bevestigingsmail in de mailbox, het aftellen kon beginnen, nog een jaartje.
Al in november maakte ik duurloopjes van 30+ km en al snel kwam het idee om mij toch ook misschien maar in te schrijven voor de marathon van Rotterdam in april 2012.
Maar in januari ging het fout; mijn rechter achillespees begon te protesteren.
Waarschijnlijk de bekende beginnersfout; te veel willen in een te korte tijd.
Rotterdam kon ik vergeten en vervolgens brak een tijd aan van 3 maanden weinig tot niet lopen.
De georganiseerde parcoursverkenning van de laatste 10km van de Zwolse marathon op 15 januari heb ik nog meegedaan, beregezellig, maar m’n achilles vond het duidelijk een minder goed idee.
Het weinig lopen en veel rekken en strekken van de achillespees hebben deze blessure verholpen, en ik kon in april met de rem erop aan de 10 mijl van Zwolle-zuid deelnemen.
Daarna volgde in juni de halve marathon van Zwolle, met als doel heel blijven en vooral genieten.
Achilles liet niet meer van zich horen, en het opbouwen richting 30 september kon beginnen.
Op 01 juli was er nog een georganiseerde parcoursverkenning waarbij er een groot deel van de route van de Zwolse marathon werd gelopen.
Op vakantie in de Pyreneeën redelijk kunnen trainen ondanks de hitte en heuvels, en opbouwend naar 30 september de langste duurloop op 36,5 km gezet.
Ik was er klaar voor.
Op M-day mooi op tijd in het stadion en bij Hotel Lumen nog even wat bekende hardlopers ontmoet met bijbehorend fotomomentje.
Een beetje inlopen op het veld, en even kennis maken met de pacers van 4:15.
Doel was, gezien mijn pace tijdens de lange duurlopen, om op een eindtijd van 4:15 in te zetten, hartslag laag houden, en dan halverwege kijken of ik kon doorstomen richting 4:00 uur.
Om 10:30 valt het startschot, een rondje over het veld, stadion uit, er staat een stevige bries, en we slaan linksaf richting binnenstad.
Ik ben het stadion goed en wel uit of ik heb al een hartslag van 160, het zullen de zenuwen wel zijn, denk ik nog.
“Rustig blijven, de groep van 4:15 blijven volgen en in je ritme komen” spreek ik mezelf toe, maar voor de 1e brug in Stadshagen op 5km zijn ze al uit zicht verdwenen.
Een regelmatige blik op m’n Garmin geeft duidelijk een hf van 160+ te zien, dus ik besluit om te lossen, en m’n eigen tempo te gaan lopen.
Op 8km staat mijn supportteam Joke, Manon en Tjarko met een spandoek langs de kant, neem nog even snel een banaantje in ontvangst, en hobbel verder.
Na het tunneltje onder het spoor door, Stadshagen uit, richting 2e tunnel onder de Hasselterweg, komen we al vol in de wind door een gemis aan beschutting van bebouwing.
Richting ‘sHeerenbroek op 9km nog even in de luwte van de huizen langs de Zwolseweg, de 2e waterpost op 10km even kort wandelen voor een bekertje water, en vervolgens het smalle paadje in richting dijk.
Op de dijk wordt goed duidelijk wat iedereen nog te wachten staat; vol in de wind, met alleen de beschutting van de eventuele lopers voor je.
Maar die windvangers lopen te ver van mij vandaan, dus ik loop met de woei vol op m’n giegel richting Wilsum.
Nog even een fotomomentje met Bjorn Paree, en even verderop is het 1e wisselpunt voor de kwart-marathon lopers op 10,5km.
De 4:15 groep zie ik in de verte nog lopen, ik gooi de snelheid wat omhoog, met de hartslag richting 170.
Deze dijk had ik op mijn trainingen regelmatig gelopen, maar niet eerder had ik hier zo’n forse bries tegen gehad.
Een kwart-marathon loopster komt in mijn beschutting lopen, maar kletst er gezellig er op los, en geeft de nodige afleiding.
Het is nog zo’n 4,5 km naar Wilsum waar weer wat bebouwing staat, maar ik hou het tempo maar vast, vol in de wind, wetend dat ik nog zo’n 30 km moet, maar ook dat voorbij Kampen we de wind in de rug zullen hebben…
Voorbij Wilsum gaan we de dijk weer af richting Zwolseweg met op 15km de drankpost.
Daar staat ook mijn supportteam weer met spandoek, fotootje, even een highfive, en linksaf richting Kampen, weer de wind tegemoet.
De 10km loopster hobbelt nog steeds mee, vindt het tempo wel prima en kletst er vrolijk op los.
Na 2km krijgen we de volgende hindernis; de Molenbrug van Kampen, helling op, wind vrij spel over de Ijssel, en klapperende startnummers.
Collega Gerben komt al aanmoedigend langszij fietsen, en even over de brug neem ik m’n 1e gelletje, een slok water en nu linksaf richting 21km punt.
Bij de drankpost op 20km zie ik direct mijn eigen fles met sportdrank staan, dit was perfect geregeld door de organisatie.
De wisselpost op 21km rap voorbij en linksaf de weilanden in richting de IJssel, de halve marathon zit er op, nu kijken wat de 2e helft brengt.
De hf blijft rond de 170, dus dan maar zo houden, langzamer lopen wordt anders een 4,5 uur.
Absoluut geen schande voor een 1e marathon, maar als het even kan…
Beetje een slingerend weggetje richting de Zande, hier is het wel heel mooi lopen mijmer ik… een slokje sportdrank wandelend, en plots hoor ik lopers achter me.
Ik kijk om en schrik van de 4:30 Pacers die nu vlak achter me lopen en me bijna inhalen…. wtf, nu al??
Ik ga gelijk braaf mee met dit tempo, maar hoor na 500m meegelopen te hebben de pacers overleggen “de groep valt uit elkaar, we lopen te hard”
Gelukkig, denk ik gelijk, ze laten zich terugzakken en ik heb ze daarna niet meer gezien.
Op 27km gaat het parcours weer even van de dijk af, richting Zalk.
In Zalk zie ik loopvriend Tjarko, even een babbeltje, neem m’n 2e gelletje, en hop, Zalk uit, de dijk weer op en rechtsaf richting Hattem.
Daar komt ook gelijk de wind weer de hoek om zetten, het lijkt van alle kanten te waaien.
Op 29km zie ik Bjorn weer staan; foto momentje, high five en verder richting 32km punt.
Tjarko komt me inhalen met de fiets, daar ben ik blij mee, want die dijk ben ik wel een beetje zat nu.
Hoe gaattie en even beetje kletsen, hij kent het klappen van de zweep (Zuiderzee marathon) en blijft tot aan de oude Ijsselbrug bij me fietsen.
Bij de waterpost op 30km m’n 2e flesje sportdrank gepakt, banaan partje, en doorlopen.
Onder het viaduct van de A28 is het laatste wisselpunt op 32km en oogt wat chaotisch. Ik loop er snel doorheen, chip op de schoenen geeft weer netjes een signaal af “piep”, op naar het laatste kwart.
Vlak daarna is de kruising met de oude Ijsselbrug, veel auto’s staan te wachten, verkeersregelaars en politie regelen een vrije doorgang en ik loop de Geldersedijk op richting Hattem. ik hoorde later dat op dit drukke kruispunt nogal wat ongeduldige bestuurders voor wat onrust hadden gezorgd.
Net na de kruising staan Joke en Manon weer en besluit ook hier maar mijn laatste gel te nemen, maar moet het wegspoelen met Aquarius, niet echt slim realiseer ik me direct, maar gelukkig gaf dit geen problemen.
Nu doorstampen tot aan de finish, nog een kleine 10km naar het stadion.
De Hanzeboog komt nu dichterbij, de fraaie nieuwe spoorbrug over de Ijssel die me weer terugbrengt in Zwolle.
Dit deel vanaf de oude Ijsselbrug had ik meerdere keren gelopen tijdens mijn trainingen. De bok op de bunker langs de kant heb ik dit keer niet gezien, volledig gefocust nu op m’n pace en ademhaling.
Onder de Hanzeboog door en daarna rechtsaf met een lus terug naar deze kuitenbijter waarvoor was gewaarschuwd.
Voorbij de brug ligt het 36km punt, mijn max. afstand tot nu toe.
Ik had me het afgelopen jaar voorgenomen absoluut niet wandelend naar boven te moeten, en dat blijkt dan ook niet nodig, eigenlijk is het een lang stuk vals plat, gewoon doorrammen, dan kom je vanzelf boven, en mag je ook weer naar beneden.
Na de brug staat een bandje en een groepje collega’s me aan te moedigen, dit geeft weer even een boost voor het laatste stuk.
Even weer een wtf momentje wanneer blijkt dat het parcours iets is verlegd en we weer die fijne dijk op moeten, gelukkig maar een klein stukje, en we draaien linksaf de Schellerenkweg in.
Het gaat nu absoluut niet meer vanzelf, maar ik blijf mooi op pace, en naar later bleek, dit laatste deel van 10,5km ging 5 min. sneller dan het 3e deel.
Stukje Zwolle-zuid door, veel mensen langs de kant van de weg, en vrijwel geen wind meer, dat loopt een stuk fijner.
De van Karnebeektunnel door onder het spoor, en ik ben in de stad.
Wordt voorbij de tunnel nog even aangemoedigd en aangetikt door iemand die ik niet direct herken, ik ben niet meer zo scherp na 40km, maar hij zegt “Edwin, van Twitter”…. Oh ja!
Nu komt het mooiste stuk; in mijn eigen stad, langs de Sassenpoort, Wilhelminasingel richting Kerkbrug, de smalle brug die ook in het parcours van de Halve marathon van Zwolle zit.
Nog 2 km…. Dit ga ik dus gewoon vet halen, ik kan het lachen nu al niet meer onderdrukken, kom maar op met dat stadion.
Nu linksaf richting de Turfmarkt, en via de Philosofenallee naar de Vondelkade waar goede vriend John met zijn kids me toe schreeuwen, en hup weer een fotootje erbij.
Richting molen de Passiebloem, tunnel onder de weg door en ik ben weer bij het Ijsseldeltastadion.
In de aanloop naar de ingang van het stadion staan veel mensen, en ik zoek naar mijn supportteam maar zie ze nog niet staan.
Nu linksaf het stadion binnen, loop het veld op, zie het spandoek op de tribune, hoor vervolgens speaker Henk Borgmeijer mijn naam roepen, en besluit nog een sprintje te trekken.
De beentjes van 47 jaar oud protesteren niet, gunnen mij dit pleziertje en ik ren juichend over de mat…. FINISH!!!
Tijd: 4:25:49
Zelden zo blij geweest, nu pas voel ik hoe moe mijn benen eigenlijk zijn, maar dat boeit me totaal niet, ik heb zojuist een marathon gelopen!!
4:15 was doel, niet gelukt, was het de wind? Onbelangrijk nu, die tijd komt wel.
Medaille om m’n nek, waggelend het stadion uit, een dikke kus van Joke en nu toch maar even zitten op de stoeprand.
Auh! direct schiet de kramp in m’n rechterbovenbeen, sta gelijk weer op en hobbel nog maar even een rondje op de parkeerplaats, beginnersfout nummer zoveel…
Dit was een super ervaring, lang naar toegeleefd, veel voor gedaan en gelaten.
Je 1e marathon vergeet je nooit meer heb ik mij meerdere malen laten vertellen.
Ik denk dat ze daar gelijk in krijgen.
Next!
12 reacties
Naar het reactie formulier
Mooi, nee, prachtig geschreven! 🙂 gefeliciteerd met je overwinning! Tot volgend jaar!?
Groetjes, carlijn! (Crew)
Auteur
Dankjewel, zeker tot volgend jaar, 06 oktober
Marcel,
Leuk en mooi geschreven verslag, ik beleefde het voor een moment nog een keer.
Gewoon nog een keer proberen om op 4:15 uur uit te komen.
Ik vond het ook erg zwaar, ook het 2e gedeelte waar je wind mee zou verwachten stond er toch nog wel wat wind.
Geniet van je 1e marathonervaring en plan nu de volgende.
Groeten Erik
Auteur
dank je Erik, verslag heeft even geduurd, maar het staat me nog kraakhelder voor ogen.
Jij nogmaals gefeliciteerd met je podiumplek!
Mooi om te lezen. Al lezend denk ik, dat je allemaal goede keuzes hebt gemaakt. Goed geconcentreerd gelopen en genoten van je eerste 42,195 km. Je hebt de ervaring van die afstand nu in je loopgeheugen zitten. En zeker niet de gemakkelijkste marathon om in te debuteren met die verraderlijke wind. Met dit goede gevoel lekker het winterseizoen ingaan en eventueel een mooie voorjaarsmarathon plannen (Rotterdam, Leiden) of de Midwinter in Apeldoorn. We gaan elkaar ongetwijfeld vaker tegenkomen op deze afstand!
Groeten van Eric.
Auteur
Dank Eric.
Het zou inderdaad mooi zijn om van’t voorjaar een marathon mee te pakken, we zullen zien. De 1e is in de pocket, op naar de volgende 😉
Eerste marathon in de knip,en zeker niet de minste.Lekker van nagenieten!Op naar de volgende marathon dan maar………?
Auteur
Zeker, en de volgende keer in Zwolle loop jij hem ook, en zien we elkaar aan de start 😉
Mooi verslag van, als ik het zo lees, een hele mooie marathon!
Alle reden blij en trots te zijn.
Groeten
Martin
Auteur
Thanks Martin, ik had het je op twitter ’n soort van belooft he, dit verslag, heeft alleen even en weekje geduurt.
Maar je hebt het wel mooi gedaan! Gaaf man, gefeliciteerd! Ik zag dat spandoek onderweg ook al. Mooi. Leuk ook dat je collega’s er stonden. Je hebt er een mooi verhaal van gemaakt. Deze heb je toch maar mooi in de knip. Zie je wel weer ergens.
Auteur
Dankje Kees,
Zo zie je maar weer, training en verkenningsloopjes hebben ook zeker zin.
Door kennis van het het parcours vooraf wist ik redelijk in te schatten wat me nog te wachten stond.
We zien elkaar.