«

»

Aug 13 2015

Rennen op de grens, hardlopen in Portugal.

Eind april vertoefden we in Indonesië, Java, en daar liep ik een paar prachtige rondjes door de sawa’s onder de toeziende (lees argwanende) ogen van een paar hardwerkende Indonesiërs. “Rare westerling met je ge-hardloop, pak een brommer man’’.

Maar de zomervakantie is (was) hier, en nog even een weekje de boel de boel is dan nog wel lekker. . Doel: geen Hollands gejengel om ons heen, maar strandliggen, verse vis eten, cerveja’s, vinho en bakken in de zon. Portugal, Algarve, Monte Gordo werd de bestemming. Maar als hardloper houd ik dat geen volle week vol dus de Saucony’s zaten als eerste in de koffer.

Dag 2 na aankomst werd de 1e verkenning, de temperatuur loopt daar snel op, dus wekker om 7:00, uitslapen op vakantie is voor watjes, daar doet een hardlopert niet aan. Joke blijft op 1 oor liggen; ‘’doehoegg… voorzichtig… “ Ja superdoei. Het hotel ligt 50 meter van het strand, eerst maar eens rechtsaf bij de boulevard. Geglibber over glad natuursteen, gespring over stoepranden en slalommen tussen geparkeerde auto’s. Dit schiet niet op en ik moet meer naar de weg kijken dan om me heen, zonde. Amper 1,7 km en ik keer om. Links is altijd beter denk ik nog. Ik verlaat de boulevard met een hink-stap-sprong combinatie en sodemieter bijna over een ketting, een afzetting, gemeen laaghangend over het trottoir. Gloeiendegloeiende. Hartslag op 190, en bedankt. Even later zit ik op de doorgaande weg richting Spaanse grens. Na de paar gebruikelijke lelijke maar rendabele hoogbouw hotels verlaat ik Monte Gordo en gaat de weg vals plat omhoog. 28 graden richting opkomende zon. Deze weg is totaal een 3 km lang weet ik van eerder thuisonderzoek, en al snel blijkt dit DE sportweg te zijn. Mooi vrij liggend fiets- en voetpad aan weerszijden van de autoweg, skaters, fietsers, snelwandelaars, joggers en serieus hardlopende gelijkgestemden. Voordat het serieus warm wordt even lekker doorjakkeren en vanmiddag plat op de praia. Wij snappen dat. Aan het eind de 1e rotonde keer ik om, in een rechte lijn weer terug en tik af op een kleine 8km. Prima weg, deze overmorgen maar een stukkie verder.

hardlopen in Portugal 1

 

2 dagen later de wekker een halfuurtje eerder, 6:30, ga nu direct linksaf en bereik na een goede 3 km de boulevard in Vila Real de Santo Antonio (kudos voor plaatsnamen in Portugal) aan de rivier de Rio Guadiana, de grens tussen Portugal en Spanje. Sla weer linksaf, loop langs het water en…loslopende honden. En het zal vast aan m’n rode shirtje gelegen hebben maar ook hier ging het witte glazuur richting kuiten. Grof terug blaffen is gelukkig internationaal… Opzouten!!  Bij de douane maak ik rechtsomkeert, ik heb m’n paspoort niet bij me en om nou met een bootovertocht in Spanje te gaan hardlopen is een beetje over de top. 4,5 km en terug maakt 9, dus dit is voor vandaag weer even goed. Zet in het vals plat nu naar beneneden nog een paar keer flink aan en sluit de laatste km af in een prima 4:32. Finish! Over een uurtje plat in’t zand.

hardlopen in Portugal 2

Zondag loop ik het zelfde stukkie nog een keer, maar de temperatuur en dichte bewolking maakt het flink benauwd en ik zet de klok maar stil na 47 minuten en 9 km. Het is wel vakantie hé…

Terug in Nederland en na een pittige interval op dinsdag liep ik vandaag een mooie duurloop van 20 km in de volle zon met 26 graden. Die temperatuur moet je wel langzaam afbouwen. Vanmiddag nu niet plat op het strand, maar met een Westmalle in de schaduw achter de laptop. Ook goed.

Trainen. Op naar de volgende 42k.

 

Permanente koppeling naar dit artikel: http://marceldegroot.eu/rennen-op-de-grens-hardlopen-in-portugal/