«

»

Jul 22 2014

Terug naar de Runner’s High.

 

‘Nu de afstanden nog’, schreef ik op 8 juni… Wel, die afstanden vallen nog wat tegen, of mee, het is maar wat je gewend bent, of misschien beter, wat je zou mogen verwachten. Het blijft een beetje aanklooien zo rond de 10 tot 15 km, tot het moment dat toch weer die achillespees opspeelt. Goed, die Halve van Zwolle hebben we uitgelopen en het was weer beregezellig, maar achteraf was dat verre van slim. Knie vond het oké, maar achilles vond ’t helemaal niks en liet dat dan ook na 1 km al blijken. Het werd gecontroleerd voorzichtig uitlopen in 1:56 en de overbelasting bleek gelukkig na een weekje weer redelijk hersteld. Maar hé, het was m’n eerste 21 van dit jaar, en dan krijg je nog een medaille voor de moeite ook!

hm14foto_3

Ik krijg er geen grip op; in 2012 elk weekend probleemloos een 20-plusser aantikken en nu al 1,5 jaar aanmodderen met moeizame kilometers. Deur uit; “ …doe je voorzichtig?”  “joahh, ben d’r zo weer, denk ik… klein rondje…” en de te lopen afstand laten bepalen door opkomend gemekker van onderaf. “Heuhh, was ik alweer…” Maar dan, die enkele keer dat het wel lukt, ’n keer thuiskomen zonder pien in de peuten, is het weer Genieten met een hoofdletter! Dat. Hardlopen. Is. Zooo. Lekker!! ‘Count Your Blessings’ noemen ze dat.

Toch blijven zoeken dus naar mogelijke oplossingen; versterken core, excentrische oefeningen voor de achilles, niet als een dolle gaan hollen maar braaf opwarmen en afkoelen, en afwisselen van schoenen. Zo loop ik sinds kort op de nieuwe Saucony Ride 7, die schijnbaar succesnummer Triumph qua verkoopcijfers heeft onttroont, zo werd mij vertelt, ik probeer ook maar wat. 8mm offset, pasvorm perfect en tot nu toe bevallen ze prima… denk ik.

Saucony Ride 7

Saucony Ride 7

Voorlopig dus de focus op de korte(re) afstanden. De Zwolse Marathon die ik op de planning had staan hebben ze helaas moeten cancellen, en dat is erg jammer voor een prachtig evenement die ik ’n keer mocht lopen, maar het geeft tegelijk ook even wat rust. Het schijnt dat er wel meer marathons worden georganiseerd… Eerst maar eens een fatsoenlijke 10km wedstrijd lopen, en dan graag eentje waarvan m’n eindtijd afhangt van de conditie, opbouw en loop-efficiëntie i.p.v. een remmende blessure. Op 26 augustus staat als eerste de Berkumloop op de agenda.

En nou is met z’n allen tegelijk naar de finishvlag hollen harstikke leuk hoor, count me in, maar het haalt het niet bij in je uppie over de dijk, langs de Ijssel, zonder klokkie, zonder hartslagmeter en al helemaal niet met oordoppen in, te lopen in het nu, hier en verder niets, rustig tempo, ademhaling 5 om 4, geen pijntjes, blik op de einder, koppie leeg … en daar is simpelweg een 10k+ te kort voor.

Runner’s high.

Ik ken het, ik mis het, maar het komt weer.

loop ze!

Permanente koppeling naar dit artikel: http://marceldegroot.eu/terug-naar-de-runners-high/