Het had zo mooi… had het me zo voorge… zag het helemaal voor me…
De blessure. Het is vrij eenvoudig om een sneu verhaaltje te beginnen over een niet zo’n beste opbouw of voorbereiding voor een loopevenement begin oktober dit jaar, om na afloop of een dreigend DNS terug te kunnen vallen op “zie je wel…”
Maar dan hoor of lees je weer even verhalen over echte blessures en erger, wat je snoeihard met beide zolen op het asfalt terugplaatst: Ik loop. Niet zoals ik zou willen, maar ik loop. Dus kappen met dat geklaag en geniet %$@#!! van elke meter!
Dus…
….Met die gedachte in m’n hersenpan geprent, verder met het gericht maar rustig opbouwen naar die volgende duurloop van 42 km. Agenda erbij, en terugtellen vanaf 06 oktober minus 2 weken taperen. Zou ik die loopjes weer voldoende kunnen uitbouwen om die afstand überhaupt uit te kunnen lopen, in een acceptabele tijd, en als het even kan ook graag pijnloos. Ik zou aan het einde van mijn vakantie op z’n minst de 25+ aan moeten tikken, maar wellicht lastig, want dan op ’n eiland ergens in de Atlantische oceaan. Aldus Googelde ik wat rond met als zoektermen ‘hardlopen’ ‘running’ en ‘Madeira’.
Madeira.
Daar waren we eerder geweest in 2007, alleen toen had het hardloopvirus me nog niet te pakken. Prima temperatuur, niet benauwd, prachtige natuur, en, oh ja; door blinde bochten jakkerende automobilisten, heuvels en hartslag oversturende hellingproeven. Kon ik hier wel de vereiste trainingsmetertjes maken? Afstandmeten.nl vertelde me dat de boulevard in Funchal zo’n 2,5km lang is, en wanneer ik die zou willen verlengen het direct flink klimmen zou worden. De pier in de aangrenzende haven oplopen die dient als aanleg voor de cruiseschepen gunde mij een extra kilometertje. lengte geschat trainingsparcours: 3,5km. Dat zouden dus flink wat u-turns worden, maar soit, Ik loop langs en dus met uitzicht op de Atlantische oceaan. Doet u maar! En om met een beetje Hollandse temperatuur te lopen diende ik ook om 6:30 de wekker te zetten. Check!
Madeira.
6:30. Coach Garmin wakkergemaakt, maar die gaf te kennen ook op vakantie te zijn, dus dan maar de Iphone-app ISmoothrun gestart. De eerste training werd een verkenningsrondje, want toch wel nieuwsgierig naar wat er zich aan het eind van die boulevard bevond, Googlemaps gaf onvoldoende info over hoogte en hellingspercentage, maar de conclusie was al gauw dat ik inderdaad maar beter in de haven kon blijven. 9 zware klim-km’s later met bijbehorende hartslag van 190+ droop ik af richting hotel. Klimmen is voor trailjunkies en berggeiten, hou toch op, vlak asfalt graag!
In de vakantie diende er ook nog wel een besluit genomen te worden: Na de Zwolse halve marathon als laatste duurloop en vervolgens wat pijnlijk gehobbel links- en rechtsom nam ik serieus in overweging om die 2e editie van de Zwolse marathon, waar ik mij direct op start inschrijfdatum in februari voor had opgegeven, af te zeggen, en me voorlopig maar op de kortere afstanden te richten. Die opzegdatum met geld-terug-garantie van de organisatie lag op 14 augustus, opzegging daarna ging me dus weer geld kosten, en nu sponsor ik graag een leuke wedstrijd, maar dan wil ik nu zelf wel weer eens meelopen.
Met een paar dagen rust tussendoor liep ik ’s ochtends m’n rondje van zo’n 11 en 12 km. waarbij om 8:00 de temperatuur al flink was opgelopen, het koelde niet echt af, en ‘t was benauwd. Ongebruikelijk warm voor Madeira. Bosbranden net boven Funchal legden een deken van rook en fijne as over de stad, wat de frisse oceaanlucht teniet deed. De lucht rook dagenlang als een uit de hand gelopen buurt barbecue die onbedoeld te lang blijft doorkachelen.
In totaal 9 dagen liep ik 4x opbouwend van 9 naar 15 km met wat intervalletjes, inclusief een ongeplande maximale hartslagtest veroorzaakt door 2 hyperactieve honden die zo’n hijgende jogger wel gezellig vonden, en het nodig vonden om al slalommend om mij heen te rennen. sodemieter op!
In totaal toch een redelijke 47km waarbij die 25km duurloop nog even op zich liet wachten.
Scheenbeen links hield en houdt zich redelijk op de vlakte, lijkt vooralsnog akkoord te gaan met de rustige trainingsopbouw en ziet het voorlopig nog even aan. De op vakantie meegenomen nieuwe Cortana’s bevallen goed, ondanks de 4mm drop, toch weer 4mm minder dan de Triumphs, al heb ik ze nog niet kunnen testen op die langere afstand, de kuiten of de achilles zouden wel eens wat meer kunnen gaan tegenstribbelen.
Afgelopen weekend stond een 25km duurloop op het programma, maar die brak ik halverwege maar af omdat de buik tijdig aangaf nog niet geheel van de Portugese gerechten te zijn bekomen.
Dan maar naar de 10 km Salverda Berkumloop dinsdagavond 19:00. Een populaire loop met 1500 deelnemers door de wijk Berkum in Zwolle. Geen vervanging voor die 25+ maar wel een prima test om te kijken of conditie en benen wat konden verdragen. Maar ook daar begon het na 7k wat te rommelen, wat me een paar onbedoelde wandelpauzes opleverde. Finish in 48:23. Best vermoeiend zo’n vakantie, of misschien toch een griepje…
Conclusie na de vakantie; de blessure lijkt op z’n retour maar de noodzakelijke opbouw naar mijn 2e Zwolse Marathon lijkt te mislukken.
Maar wie weet, want ooit gehoord; “de garantie voor geluk is lage verwachting”
Deze week de beslissing.
3 reacties
Suc6 met het nemen van een besluit!
Mooie site, prachtige foto’s en duidelijk verhaal.
Neem je tijd om goed te herstellen!
En je verbaasd mij met je goede tijden en je ontwikkeling!
Je hebt t loop virus echt te pakken!
Succes met je verdere voorbereiding en hartelijke groeten,
Henk
Als je 30km kunt lopen, kun je een marathon uitlopen. Desnoods met wandelpauzes. Who cares. Niet te veel verwachten in de zin van een PR. Gezond finishen is in zo’n kwakkeljaar het hoogst haalbare.
Mooi verhaal over Madeira by the way. Staat nog op het vakantielijstje van mijn vrouw. Goed dat ik weet dat je er kunt hardlopen op een boulevard. Desnoods 10x op en neer voor een redelijke afstand 😉