Lopen. Lekker lopen. Lekker lang Lopen. Heerlijk. Elk weekend een halve na het ontbijt en door de week lekker sprintjes trekken van die lantaarnpaal daar naar die ene bocht, of gericht vanaf het klokje om de pols. En dat allemaal zonder het B-woord. Had ik al lekker gezegd?
Eind maart liep ik mijn laatste wedstrijdje, met z’n allen tegen de klok en vooral ook tegen mezelf, maar dat maakte het niet minder leuk, want lekker lopen dus. 12 april liep ik mijn wekelijkse 21 over de Ijsseldijk en wist toen nog niet dat ik die afstand 2 maanden later pas weer mocht en kon lopen.
Java Indonesië.
Eind april stond eindelijk onze lang naar uitgekeken reis naar Indonesië op het programma. Familiebezoek. Veel te zien en te doen, en uiteraard de loopschoenen in de koffer. Wat googlemaps verkenning en een vol programma gaf aan dat er veel km’s gemaakt zouden worden, maar waarvan weinig op harloopschoenen. Maar toch.
Tikkie warm, want net onder de evenaar en hoezo vlak asfalt. En verbaasde blikken vanwege die witte benen en lopen, laat staan hardlopen, dat vinden ze daar vooral grappig. Lopen? Lopen doe je van en naar je geparkeerde brommer en vervolgens jakker je van A naar B, en zeker niet te voet. Dus de eerste keer dat ik mij door de sawa’s waagde met m’n fel gekleurde korte bokse, hardlooppatta’s en petje was ik de bezienswaardigheid. Verbaasde blikken en vooral ook lachen. Het waren een paar korte maar bijzondere loopjes samen met Piet die daar al een paar jaar woont, en inmiddels gewend is aan heuvel-op en af hollen bij 36 gr. en 80% luchtvochtigheid. 5 km daar voelde als een zwaarbevochten 10 km hier, maar een verfrissende duik na afloop in het zwembad koelde de boel weer af.
loopmaatjes op Java
Terug in Nederland sloeg de jetlag en de 3 weken airco snoeihard terug met een luchtweginfectie. Gevolg; 2 weken lang hysterisch hoesten voor gevorderden, en met een kort maar krachtig kuurtje was dat ook weer verholpen, maar lopen ho maar. Weg was de trainingsopbouw. Nog 2 weken tot de halve van Zwolle… Voorzichtig weer wat km’s gehobbeld met op 7 juni nog een 16 km duurloop. Het ging niet vanzelf, maar het was voldoende om het jaarlijks feestje in Zwolle weer mee te kunnen maken.
Team HM Zwolle 2015
waar is dat feestje…
Lekker gelopen, niet afgeleid door coach Garmin om de pols, want vergeten gps aan te zetten. Dat was me nog niet eerder overkomen. Alsof het zo moest zijn, gewoon lopen op gevoel i.p.v. op tijd en vooral genieten.
Een goede week later liep ik 22 km langs mijn vertrouwde Ijsseldijk in het zonnetje, en afgelopen weekend om 5:30 ‘s ochtends 21 km voor de warmte uit. Kwestie van plannen. Het wekelijks schema lijkt weer aardig hersteld en de training kan weer verder worden uitgebouwd. Nog zo’n 100 dagen. Dan wacht dat volgende evenement…